Ik ben heel blij met mijn stofzuiger. Wendbaar, krachtig, goed te tillen en lekker robuust. Dus toen het ding een klein maar hinderlijk defect begon te vertonen was mijn eerste gedachte dan ook repareren. Dat bleek echter lastiger dan ik dacht. Hoongelach was mijn deel. Vervangen leek het devies. Maar ik wou me niet zo makkelijk gewonnen geven. Op zoek naar een noodzakelijk onderdeel kwam ik in Amsterdam terecht bij de Stofzuigerkoning. Dat leek mij een tamelijk hoogdravende titel.
Binnengekomen in de kleine en van onder tot boven volgestouwde winkel trof ik Kees, de Koning in hoogst eigen persoon. Het gewenste onderdeel was natuurlijk voorradig. Het leek een vlotte transactie te kunnen worden. Het mocht echter niet zo zijn. Hoe zat het met de slang van mijn trouwe zuiger? De haspel, welke type was die? De innerlijke wereld van een stofzuiger bleek vele geheimen te kennen. In het half uur dat volgde maakte ik kennis met veel zaken die tot dan toe voor me verborgen waren gebleven onder de glimmende kap van mijn nijvere Miele.
Het was interessant, nee zelfs fascinerend. En toen ik even later beduusd achter het stuur van mijn auto zat met een parkeerbekeuring in mijn hand probeerde ik te achterhalen waarom het verhaal mij zo geboeid had. Het antwoord lag voor de hand… passie. Die les probeer ik vast te houden als ik voor een zaal mensen sta.
Ik vertel graag mensen over governance van projectmatig werken, over batenmanagement en over verandermanagement. Waar ik vroeger terughoudend was en soms zelf een beetje cynisch, heb ik veel geleerd van de Stofzuigerkoning. Dus nu zorg ik dat mijn boodschap nog beter overkomt door mijn belangrijkste wapen: mijn gedrevenheid, mijn passie voor het onderwerp.