In mijn vorige blog over Electronic Performance Support Systeem (EPSS) vergeleek ik de implementatie van een applicatie met een huwelijk. Daar is een EPSS de basis. Niet alleen focussen op die ene dag, maar met name op de mooie gelukkige periode daarna. De stap om te komen naar die gelukkige periode daarna heeft ook nog wel wat voeten in de aarde. Wat ik veel zie bij de implementatie van een EPSS is dat we dit proces benaderen alsof we wat junk food gaan snacken. Ziet er aantrekkelijk uit, lekker, snel resultaat en prima voor de korte termijn. Er zijn wel wat risico’s voor de langere termijn is zo langzamerhand wel bekend.
De valkuil waar we in vallen is de bekende. Dat, als we aan de gang zijn met het implementeren, de focus toch vooral gaat naar het trainen voorafgaand aan de go live datum (daar gaan we weer…).
We maken mooie leercontent zoals simulaties en e-learnings, maar komen door de drukte, wisselende omstandigheden en allerlei andere goede en minder goede argumenten niet toe aan de overige content welke meer gericht is op het begeleiden en informeren. Die online help richten we dan nog wel in met die basis leercontent, en de beheersorganisatie informeren we later wel, althans dat zeggen we. Tja, dan hebben we van de 70-20-10 weer alleen de 10 gedaan en een stukje 20. Dag 70……en lange termijn.
Waar gaat het dan niet helemaal goed bij het implementeren en pakken we zo makkelijk junk food? Een aanpak met een EPSS onderscheidt zich van traditionele End User trainingen doordat het zich niet alleen richt op initiële training, maar ook op het leren, informeren en ondersteunen op de werkplek. Volledig 70-20-10 leren en daarbij parallel ook het ontwikkelen van de medewerker op de werkvloer. Die 70 staat niet voor niets als eerste genoemd. Het is namelijk het deel waarin je het meeste leert als eindgebruiker. Als organisatie bereik je meer met een EPSS, maar je moet ook wat meer doen. In mijn visie moet je een EPSS dus implementeren alsof je een drie-gangen diner gaat maken en bovenal consumeren.
Thuis en in een restaurant zijn we niet zo van dat halve werk. We kopen de mooiste ingrediënten en lekkerste wijnen in om een mooi diner voor je vrienden voor te bereiden. In dat chique restaurant bestellen we een heerlijk voorgerecht (lekker broodje met wat heerlijke boter ernaast, wijntje erbij), daarna een mooi hoofdgerecht en, pffff, dat fantastische Grand Dessert! Soms laten we een klein stukje staan, maar dat maken we dan wel weer goed met een zalig likeurtje en goede koffie. Volledige implementatie zou ik zo zeggen.
Als we dus op basis van een solide business case een bewuste keuze maken, om een EPSS te gebruiken voor training en support in een continu lerende organisatie, ga dan ook voor het hele diner! Maak die basis leercontent, maak die aanvullende content voor die 70%, richt je EPSS zo in dat de juiste informatie en begeleiding voor de juiste doelgroepen, bij de juiste applicaties op het juiste moment beschikbaar komt. Maak en onderhoud die content. Kies hiervoor, lever de volledige inspanning en laat dat junkfood staan.
Dan wordt je EPSS net zo smaakvol als dat drie gangen diner en geniet je er ten volle van!
