Hoe het begon
Jolanda zat bij mij in een training Functioneel Wijzigingsbeheer. In de training was ze heel verlegen en bescheiden. Vaak keek ze weg, ze stelde geen vragen en ging onzichtbaar haar gangetje. Ze vond de materie wel heel interessant en waardevol, maar het duurde even voor de kwartjes vielen. Langzaamaan werd ze steeds enthousiaster. Aan het eind van de training had ze een totaalopdracht waar ze zich enorm voor heeft ingezet. Ze vond het geweldig omdat de relatie van de lesstof met haar eigen werk haar steeds duidelijker werd.
Op de werkvloer
Een half jaar later kwam ik haar weer tegen bij haar bedrijf. Ze had de BIsL plaat op haar werkplek hangen en vertelde mij enthousiast dat ze zich op alle activiteiten in de plaat aan het ontwikkelen was. Ze had samengewerkt met een tester voor testwerkzaamheden en zat inmiddels middenin requirementsanalyse. Ze straalde en vertelde enthousiast over haar plannen en ideeën om dit verder te professionaliseren binnen haar afdeling. Ze haalde ook meteen haar collega’s erbij, om mij aan hen voor te stellen en te sparren over een maatwerktraject hiervoor.
Zo kwam ik in gesprek met haar teammanager. Die vertelde mij hoe trots hij op haar was. Ze was in haar werk ook helemaal uit haar schulp gekropen, had zich ontpopt tot een zichtbare en effectieve applicatiebeheerder. Als trainer is er niets mooiers dan daar een bijdrage aan te mogen leveren. Voor functioneel beheerders, die dagelijks moeten dealen met complexe, oude en vaak slecht gedocumenteerde systemen is het niet makkelijk om alles in de lucht te houden.
Tegelijkertijd moeten ze ook nog omgaan met stevige managers vanuit de business die van allerlei nieuwe dingen willen en IT hotshots die vertellen wat er allemaal niet kan. Niets dan respect voor deze professionals, die vaak in een verdomhoekje zitten.
Analyse en communicatie: van reactief naar proactief
Wat gaf Jolanda de handvatten waarmee zij zekerder werd van haar zaak, uit haar schulp durfde te kruipen, haar talent te ontplooien en haar ambities te ontdekken? Wat ik tijdens mijn trainingen doe is het grotere verband laten zien. Functioneel beheerders hebben vaak geen universitaire of hogeschool opleiding gehad, maar zijn het vak gewoon ingerold. Ze weten vaak niet welke rol zij spelen in het geheel en hoe belangrijk zij daarin zijn. Ze worden vaak niet ingeschakeld om mee te denken. Ze reageren op verzoeken. Ze weten ook niet welke vakgebieden en technieken bij het uitwerken van wijzigingen verder nog een rol spelen, zoals probleemanalyse, requirementsanalyse en testen .
Ze hebben niet de analysetechnieken in hun bagage om met argumenten de impact en consequenties van wijzigingen te kunnen beoordelen en bespreken. Daarnaast zijn het vaak zeer dienstbare mensen, die oprecht het beste willen voor degene die met een vraag komt. Ze missen dan de assertiviteit om op te komen voor wat zij vanuit hun professionaliteit het beste vinden, ook al hebben ze vaak gelijk. Niet alleen verdienen zij het respect, maar ze verdienen ook meer ondersteuning om hun werk met meer analyse –en communicatietechnieken, stevigheid en proactiviteit te kunnen doen.
Training is een start…
Ik heb wel gezien dat er is meer nodig is dan alleen een training volgen. Juist de begeleiding op de vloer, in de praktijk dingen uitproberen en dit met management en collega’s evalueren en aanscherpen en nieuwe doelen stellen zijn belangrijk. Dat heb ik bij Jolanda weer eens bevestigd gezien.
