Ik ben geen natuurkundige, dus naar alle waarschijnlijkheid zal mijn toelichting niet geheel wetenschappelijk verantwoord zijn, maar voor het doel van de beeldvorming moet het genoeg zijn.
Ik heb het hier over de wet van behoud van energie. Energie zou nooit verloren raken. Als we de energie opgesloten in benzine verbruiken, gaat er geen energie verloren. Alle energie zal worden omgezet in een combinatie van andere energievormen: beweging en warmte ongetwijfeld nog verder te verdelen in soorten van beweging en warmte. Als we beide wenselijk achten (bijvoorbeeld in de winter) is er inderdaad geen energie verloren gegaan.
In de zomer is die gegenereerde warmte alleen extra verspilling aangezien we weer een airco nodig hebben om een aangename temperatuur te handhaven in de auto. Maar ook dan zal er geen energie verloren raken, het is slechts omgezet in een andere energievorm. Tot zover de natuurkunde.
Een variant op die wet komen we ook tegen in het vakgebied van informatie-management cq IT beheer. De wet zou dan kunnen luiden: “De wet van behoud van inspanning” of “De wet van behoud van zorgen”. Ik ben inmiddels vele decenia werkzaam in het schemergebied tussen business management en IT service management. Vele veranderingen heb ik zien komen en gaan. Elke verandering begint met een hype, groeit tot een mate van volwassenheid en stabiliseert zich na enige tijd om vervolgens weer om plaats te maken voor de volgende veranderingsgolf. In detail zijn al die veranderingen steeds anders, maar ze beloven hetzelfde. Toegenomen effectiviteit, efficiency, kostenbesparing, concurrentievoordeel enz enz enz.
Wat steeds blijft, is de behoefte om toch weer opnieuw iets te veranderen teneinde die genoemde effecten in sterkere mate te kunnen ervaren. Wat ook blijft is de energie die we nodig hebben om het gewenste resultaat te behalen en vervolgens te behouden.
Nu is dit geen pleidooi om dan maar niets meer te veranderen. Waar het wel om gaat is dat IT echt niet iets bijzonders is en dat ook wij dienen gehoor te geven aan de eigenlijk al bekende wetmatigheden. Wellicht zouden we dus wat meer naar de natuur moeten kijken en onze groei en ontwikkelaanpakken spiegelen aan de reeds bewezen natuurwetten. Bij deze dan ook mijn uitnodiging aan een natuurkundige die het aandurft met zijn vakgebied ons de ogen te openen voor wetmatigheden die er wel zijn maar die we steeds denken te kunnen ontlopen. Dat zou pas een besparing opleveren! Of is dat weer tegenstrijdig met die basis natuurwet?
Expert
