Nederland, Europa, de wereld. We zitten in een crisis. Wat veroorzaakt dat eigenlijk? Ik heb geen flauw idee. Mensen met een baan en/of geld schijnen op dat geld te blijven zitten, wachtend op betere tijden. Mensen zonder baan en/of geld proberen het zo lang mogelijk uit te zingen met wat ze nog hebben. Zijn we elkaar allemaal gek aan het maken?
Nederland op achterstand door de crisis
Nederland begint op achterstand te komen, waar we vroeger voorop liepen. Onze inventiviteit voor de toekomst wordt steeds meer beknot door bezuinigingen op onderwijs en andere ontwikkelingen. Valt er straks nog iets te leren?
Bij onze Academy staat ontwikkelen hoog in het vaandel. Onszelf ontwikkelen hoort daar natuurlijk ook bij. En dat moeten we zelf doen. Dat kan niemand anders voor ons doen, maar iemand anders kan je wel helpen. Fijntjes werd ik daar gisteren op gewezen toen ik een trainer vroeg waarom hij voor me stond om te vertellen hoe ik dingen beter kon doen.
De crisis zit in onszelf, maar de oplossing ook
We sparen voor slechte tijden, we blijven bij het oude omdat nieuwe dingen risico's met zich mee brengen en we kiezen niet, omdat we de gevolgen niet kunnen overzien. Ook dat doen we zelf, dat doet niemand anders voor ons.
Ben ik zo anders dan anderen hierin? Nee, eigenlijk niet. Vaak zit ik te wachten tot er iets verandert. Toch heeft iemand anders me geholpen, weer een stapje dichterbij gebracht, door weer te zeggen dat ik het zelf moet doen.
Volgens mij moet het allemaal anders kunnen, als we ons met ons allen beseffen dat we het zelf moeten doen, niet iemand anders.
Bijna 20 jaar geleden zong Klein Orkest het onderstaande, en dat zegt voor mij alles.
Je zou zo graag een speler zijn maar je staat aarzelend langs de lijn, bang om op je bek te gaan.
Je durft niet te kiezen, je mocht eens verliezen. Zo bang om straks alleen te staan.
Maar ergens halverwege kijk je om en heb je spijt want levend voor morgen raak je nu je toekomst kwijt.
Dan ben je in de boot genomen door de zilvervloot. Sparend voor later, ga je straks ook sparend dood.
En later is allang begonnen, later is allang begonnen.
Later is allang begonnen. En vandaag komt nooit meer terug.
Spelend op zeker, tegen alles ingeënt spring je braaf in het gelid. Het verlangen afgeleerd en je gevoel geamputeerd, blijf je zitten waar je zit.
Maar ergens halverwege, ik weet het zeker, krijg je spijt.
Want levend voor morgen raak je nu je toekomst kwijt. Dan ben je in de boot genomen door de zilvervloot. Want sparend voor later ga je straks ook sparend dood.
Want later is allang begonnen, later is allang begonnen.
Later is allang begonnen. En vandaag komt nooit meer terug, komt nooit meer terug.
