Zodra ik door de draaideur van een ziekenhuis loop, ben ik gehospitaliseerd. Al hoef ik alleen bloed te laten prikken, ik verander van een zelfstandig denkende vrouw in een onzekere, afwachtende patiënt. Ik wacht lijdzaam tot ik word opgeroepen, accepteer een te korte uitleg, stel geen vragen.
Eenmaal buiten ben ik weer mezelf en schieten me alle vragen te binnen die ik had moeten stellen.
Wat gebeurt er?
In veel situaties vertonen we gedrag dat door de setting wordt opgeroepen. Dat gaat helemaal vanzelf en dat is dikwijls maar goed ook. Door de voorspelbaarheid van ons gedrag, wordt de situatie hanteerbaar. In een winkel wacht je op je beurt, in de trein laat je je OV-kaart zien, in een restaurant wenk je de ober. In films leidt het vertonen van ongepast gedrag tot hilarische situaties.
Cursisten weten feilloos wat er van hen wordt verwacht. Ze komen op tijd, zoeken een plaatsje, schrijven hun naam op een naambordje en kijken verwachtingsvol naar de trainer. De trainer op zijn beurt heeft alles netjes klaargelegd, het programma op flip geschreven en staat voor de groep. Er gebeuren geen gekke of enge dingen. Na een kort welkomstwoord is het tijd voor een voorstelrondje.
Wees gretig!
Het is fijn dat jullie je aan de gedragscodes houden, wij zijn trainer bij de gratie van jullie medewerking. Maar soms slaat het door. Het bepalen en behalen van leerdoelen wordt het probleem van de trainer. En dat is waar het fout gaat in de wederzijdse verwachtingen.
Jij (of je baas) betaalt. Jij maakt tijd vrij voor deze training. Jij wilt er iets uithalen om toe te passen. Dan moet je ook zorgen dat de trainer weet wat je nodig hebt, welke issues je in de praktijk tegen komt en wat je belemmert er oplossingen voor te vinden. Wees dus niet te bescheiden en laat je horen!
Wie zich voorbereidt, haalt meer uit een training. Diegene zit op de punt van haar stoel en toetst haar praktijk aan de trainingsstof. Wie wil er oefenen? Ze springt op en heeft haar issues paraat. Ze vraagt door tot ze voldoende begrijpt en kaart valkuilen en uitzonderingen aan.
Als trainers moedigen we iedereen aan om gretig te zijn en om zelf aan het roer van het leerproces te staan. Discussies worden realistischer, een uitleg wordt beter door de gestelde vragen en rollenspellen worden spannender.
Voorkom dat je te laat bedenkt welke vragen je had willen stellen, of welke case je had willen voorleggen!
Drie tips om alles uit je training te halen
Nu weet ik natuurlijk wel dat het vaak lastig om te bepalen wat je wilt leren. Soms is de stof te onbekend – dáárom ga je juist naar de training – maar toch zijn er technieken die je kunt toepassen om je maximaal voor te bereiden:
- Verdiep je in de beschrijving van de training. Bedenk alvast welke kennis en vaardigheden je nodig hebt en waarom. Misschien heb je een case uit je eigen praktijk die je wilt bespreken?
- Maak een paar dagen na de training een afspraak met je collega’s. Bespreek wat je hebt geleerd en hoe jullie dat kunnen toepassen. Houd tijdens de training in het achterhoofd dat je een model, een voorbeeld, een techniek of vaardigheid, straks aan je collega’s duidelijk moet maken.
- Stel vragen! Je helpt jezelf, de groep èn de trainer ermee om er alles uit te halen.
Je zult zien dat je niet ‘gehospitaliseerd’ in de training zit, maar alert en kritisch. Succes!
